U okviru predmeta Umetnost i dizajn, maturanti su imali zadatak da na različite načine predstave svoju ekskurziju u Grčku. Neki učenici su pisali eseje, neki pravili prezentacije, video-snimke ili digitalne albume. Profesor Dragan Vićentić je, od svih eseja svojih učenika, izabrao dva najlepša.

Osvrt na grčku umetnost i kulturu - Maša Šišić IV5


Gazim po kaldrmi i oko sebe gledam ravne krovove, pastelne fasade sa prozorima uvek različite boje. Biljke penjalice tek procvetale se protežu sa terase na terasu. U pozadini obronci brda, pustih, glatkih, zelenih. Prepoznajem njene obrise u svakoj drugoj zgradi, skulpturi, slici koju sam prethodno već videla. Hodam po pravom temelju evropske i svetske umetnosti.
Grčka kultura kroz vreme je opstala u inspirisanju skoro svih formi umetnosti koje su nakon nje postojale. Tokom faza razvoja Grčke umetnosti, ona se razvila ne samo kao estetska već i kao intelektualna disciplina. Grci su prvi počeli matematiku da koriste da daju umetnosti okvire koji obezbedjuju lepotu, pritom su bili inovatori u stilovima i tehnikama svih umetničkih disciplina.
Iako sam par puta posetila Grčku, to je bilo samo letovanje u nekim manjim naseljima, i nisam imala priliku da vidim kako izgleda arhitektura u većem grčkom gradu, i nisam imala dostupnost tolikim spomenicima kulture kao što jesam na ovoj ekskurziji.
Prva poseta koja me je zadivila bio je manastir Meteori, koji zbog same geografske lokacije i odlika teretna na kom se nalazi izgleda još impresivnije. Ovaj manastirski kompleks gradjen je u vizantijskom stilu, sa simbolima balkanskog pravoslavlja. Postoji doslednist u stilu i arhitekturi manastira na našem području, pogotovo jer su manastiri ovde služili monasima često i za odbranu i zaštitu, pa nisu mogli da se grade na veoma pristupačnim mestima. Pored freski u crkvi, unutar manastira se nalazi i muzej sa grčkom pravoslavnom umetnošću – od slika do odeće.
Krf, gde smo proveli većinu vremena na našoj kratkoj ekskurziji, je meni dao još veći utisak, jer se u arhitekturi i umetnosti primećuje ne samo klasičan “grčki duh”, već i uticaji drugih kultura. Zbog svog položaja i istorije njegovu kulturu oblikovali su Venecija, Osmansko i Vizantijsko carstvo, ali i druge evropske kulture.
Venecijanske građevine na Krfu višespratne su, jednostavnog dizajna i jednostavnih eksterijera, sa simetričnim prozorima, glavnim ulazima, lukovima, kamenim balkonima i zelenim kapcima. Gradjevine koje su bile vlasništvo plemića imaju složeniju arhitekturu, s rezbarenim ulazima, velikim vencima i ukrasnim elementima.
Poslednje, ali ne i najmanje važno, Englezi su bili ti koji su završili liniju okupacije pre nego što se Krf ujedinio s grčkom državom 1864. Tokom pedeset godina engleskog protektorata, mnoga su kultna zdanja doprinela raznolikosti krfske arhitekture. Palata u kojoj se sada nalazi Muzej azijske umjetnosti, trg Spianada, crkva i još mnogo toga meša engleski kolonijalni stil zajedno s intenzivnim grčkim i neoklasicističkim elementima.
Solun je drugi najveći grad u Grčoj, i bio je naše poslednje stajalište. Današnji karakter arhitekture Soluna je mešavina briljantnih spomenika antičkog stila i modernih zgrada. Jedan od najboljih primera je Galerijev slavoluk, slavoluk koji su sagradili Rimljani kako bi proslavili konačnu pobedu nad Persijancima. Solun je multikulturalni grad i muzej na otvorenom; mesto duge istorije i brojnih spomenika na otvorenom. Ovi su spomenici sastavni deo urbane strukture Soluna; to su znamenitosti koje definišu svaku ulicu i uličicu, dodajući poseban duh gradu. Videla sam ostatke starogrčke i starorimske kulture, ali i vizantijske spomenike. Posebnu pažnju su mi privukli spomenik Aleksandru Velikom, visok 6 metara, i Bela kula – simbol grada i sada stalan muzej sa izložbom o Solunu.
Sve u svemu – moj doživljaj Grčke kulture i umetnosti je bio takav da bih Grćku stavila na sredinu nekakve zamišljene raskrsnice. Ona je osnov i moderne umetnosti i umetnosti kroz istoriju, ali takodje na nju su veoma uticale i kulture koje su zakoračile na njeno tlo ili njime zavladale. Šetajući se jednom ulicom možete nabasati na ostatke svih onih koji su već tu prošli, ali biste videli i korene arhitekture, skulpture i ostalih umetničkih disciplina koji se koriste u čitavom svetu.

Osvrti na grčku umetnost i kulturu – Iva Đokić IV3

Stari Grci su bili majstori u preuzimanju ideja iz drugih kultura, mešajući ih sa sopstvenim inovacijama i dajući jedinstven pečat svetskoj kulturi. Grčki vajari su isticali ljudsko telo, slikari su voleli da pričaju priče o grčkoj grnčariji, a grčki arhitektonski podvizi i danas se mogu videti širom sveta u svim vrstama građevina. Uz mediteransku klimu, Grci su bili narod koji je većinu vremena provodio pod vedrim nebom. Pozorišta na otvorenom i filozofske diskusije na čuvenim agorama, poslužile su im da razviju strast prema Sofokleovim tragedijama i Aristotelovim besedama.
Aristotelov trg je glavni gradski trg Soluna i nalazi se na aveniji Nikis, u centru grada. Dizajnirao ga je francuski arhitekta Ernest Ebrard 1918. godine, ali je veći deo trga izgrađen 1950-ih. Ernest Ebrard je zamislio monumentalnu osu za Solun koja se protezala od današnjeg Aristotelovog trga na obali mora do trga Dikastirion i Rimskog foruma. Osa je počela na Aristotelovom trgu, koji je trebalo da dobije ime po Aleksandru Velikom. Tokom svog plana za Solun, Ebrard je implementirao element koji je nedostajao arhitekturi grada pre 1917: impozantne fasade. Za monumentalnu osovinu, arhitekta je koristio elemente iz vizantijske i zapadne arhitekture, a ne iz osmanske arhitekture, da bi naglasio povezanost grada sa Vizantijskim carstvom.
Jednom od najprometnijih ulica Soluna, Langada, stiže se do uzvišenja koje je od centra udaljeno oko 1,5 km, a na kome se nalazi ograđeni prostor starog srpskog spomen groblja. Na prostoru od preko 7 hektara, oivičen veličanstvenim čempresima, nalazi se Zejtinlik. Na ovom spomen groblju sahranjeno je oko 22000 vojnika od kojih je oko 8000 srpskih. Takođe, na Zejtinliku počivaju i kosti oko 8000 francuskih broaca, dok preostali grobovi pripadaju vojnicima iz Italija, Rusije i Velike Britanije. Idejnu skicu za kapelu i kriptu priredio je arhitekta Aleksandar Vasić, i na njoj je rađeno od 1926. do 1928. godine pod stručnim nadzorom tada uglednog arhitekte Budimira Hristodula, ponatom kao jednim od čuvenih 1300 kaplara. Malo je poznato da je Vsićevu ideju razradio mnogo poznatiji ruski arhitekta Nikolaj Krasnov, darujući objektu finalni izgled. Zejtinlik odiše smirajom, prigodnim senkama i atmosferom hladovine visokih čempresa koji su kao mlade sadnice svojevremeno doneti sa Hilandara. Upravo čempresi jesu simbol večne straže palim borcima za slobodu.
Manastir Svete Trojice je pravoslavni manastir u centralnoj Grčkoj, severoistočno od grada Kalambake. Smešten je na vrhu stenovite litice visoke preko 400 metara i predstavlja deo grupe od 24 manastira, koji su sagrađeni na Meteorima. Plan crkve je u obliku krsta i ima kupolu koja se oslanja na dva stuba. Manastirska glavna katedrala je izgrađena u 15. veku i ukrašena freskama 1741. godine od strane dva monaha. Pseudotrolisni prozor je deo apside. Postoje beli stubovi i lukovi, kao i crveno obojene pločice. Mali skeufilakion susedne crkve sagrađen je 1684. godine. Njegov široki egzonarteks je izgrađen 1692. godine.
Krf je Homer opevao u Antičkom epu Odiseji . Ostrvo nosi ime po ćerki rečnog boga Asopa, nimfi Kerkiri, koju je oteo bog mora Posejdon i zatočio na ostrvu. Ovo jonsko ostrvo, tokom dug istorije, nadahnulo je mnoge čuvene umetnike poput Getea, Oskara Vajlda, Alfreda Sislija i Bajrona.

Danas su đaci naše škole bili u poseti OŠ „Aleksa Devojić” Sevojno, IO Krvavci. Tom prilikom donirali su knjige njihovoj školskoj biblioteci. Ugostili su ih direktorka škole i učiteljica Ljiljana Veizović sa učenicima trećeg razreda, koji su pripremili prigodan program. Sa učenicima su išli profesor Slavko Marković i profesor Igor Marjanović. ...(opširnije)

Danas se u našoj školi održala promocija knjige ,,Razbila nas zvečka”, a predstavila ju je upravo njena autorka Tijana Sovilj sa gošćama Ružicom Dabić i Gordanom Danilović. Knjiga je namenjena upravo nama, priča o skupu realnih dešavanja mladih koje je naša autorka saslušala. Likovi su "živi", atmosfera realna, a svaka priča iskrena je ispovest nekog deteta. Osim Tijane, sve oči bile su uperene i u đake Tehničke škole „Novi Beograd” ...(opširnije)